بازگشت
سه نوشته از سه شخصیت
خان اقا سعید خان اقا سعید

 

سه نوشته از سه شخصیت چون  محترمه هیله جان ملکیار محترم  داوود موسی ومحترمه ثریا جان بها با طرز تفکر های جداگانه با  سلیقه های شخصی از زاویه روایت تاریخی ولی بر عکس ان ودر تقابل با تاریخ وواقعیت آن زمان به روایات شنیدگی به قضاوت نشسته اند.  شاید هم هیله جان بخاطر ارتباط طبقاتی وآغای داوود موسی به منافع سرمایه داری وثریا جان هم از مارک و میراث روشن فکری  با سر سپردگی  در جناهای حزب دیموکراتیک خلق که کشانده شده بودند تا دلایلی را اقامه که گویا چنین بود یا چنان .

چنانچه آغای داوود موسی چنین نوشته اند: سید عبدالله خان وزیر داخله دوره صدارت سردار محمد داوود خان با مدیر قلم مخصوص صدارت عظمی به دوکان ایشان وبه نزد همکار شان رفته باشند که ایشان را وظیفه بدهند تا حین مظاهرات بیرق پاکستان راحریق نماید. نمی دانم چه می خواهند بگویند وچه هدف دارند هرگاه بخاطر منافع تجارتی که با پاکستان طرف نشوند این حرف را اداکرده وشهادت داده باشند حق بجانب می باشند. اگر شهادت شان به ارتباط تاریخ کشور باشد،  کی قبول کرده می تواند که سید عبدالله خان ومدیر قلم مخصوص صدارت که حامیان چنان سرمایه دارها در اطراف  دفا تر ان  هاگذشته نمی توانستند به دوکان و دفتر تجارتی شان رفته باشند وبه همکار شان وظیفه سپرده باشندکه بیرق پاکستان را حریق نماید.  مگر ماموریت پولیس ویا کلانتر دوکان داران ویا وکیل صنفی واز همچو اشخاص دیگران یک سره مرده باشند وعدم موجودیت آنها ایشان را واداشته باشد تابا چنان هیله در قضایای کشوری مبادرت نمایند واگر این باشد که می خواهند بگویند که  مردم افغانستان بخاطر دفاع از خاک خود حاضر نشده اند تا در برابر سفارت پاکستان مظاهره نمایند، این جز افتراه چیزی بیش نیست.  چه بنده خوب بخاطر دارم که مردمان وطن ما با بستره ها ونان های خشک وتلخان  که داشتند به جانب حکومت اعلی پروان چاریاری کنان در حرکت بودند که عموم مردم اطلاع دارند شاید در دیگر ولایات از این بیشتر بوده باشد وروی همین موضوع بود که نسبت عدم کنجایش مردم در شهر کابل حکومت به آن اکتفا کرده وتشکر کنان از مردم خواست که بیشتر به کابل سرازیر نشوند .

همه مردم نمرده اند وبیشترین کسانیکه در قید حیات هستند ازاین موضوع اطلاع دارند .

هم چنان ثریا جان بها که از یک فامیل مبارز وپدرش شخصیت با وقار کشور بودند بخاطر بزرگ جلوه دادن خود درکتاب خود بدون مطالعه کتاب های بزرگان حزب خود که همه انها  از عدم اگاهی خود از کوتای 26 سرطان اعتراف کرده اند،  اشتراک اعضای حزب دیموکراتیک را در کودتای مذکورنوشته اند واین سبب شده تا هیله جان ملکیار با موصوف یک صدا شده وبه کودتای 26 سرطان 1352 افسوس بخورند گرچندیکه هیله ملکیاراز دونگاه حق بجانب می باشند یکی بخاطر منسوب بودن طبقاتی ودیگرش قید وحبس جنرالان فامیل شان در ان دوره.  ولی به عقیده ارادت مند شان باید ایشان منافع فامیلی وطبقاتی خود را در برابر منافع وطن نباید افزون می شمردند .

هرگاه ایشان ودیگران اشتباه و خیانت چند نفر محدود از اعضای کودتای 26 سرطان 1352 را نسبت لغزش به طرف حزب دیموکراتیک مثل دگوال عبدالقادر یک سره به همه آن فداییان وطن محاسبه نمایند، کاریست جفا در برابر تاریخ پراز افتخار کشور که کودتای 26سرطان سال 1352 صفحۀ از تاریخ کشور ومتعلق به تمام زحمت کشان کشور بودکه به نمایندگی انها فرزندان شان در اردو این وظیفه خود را درک کرده بودند وسایر منسوبین اردو هم مسلکان خود را در این آزمون بزرگ ملی یاری رسانیدند که رهبر کودتا فداکاری شان را ستوده بودند.

                             با عرض ارادت

                           کاپی ها

به سایت وزین کابل ناتهه

به سایت وزین اریایی

به سایت محترم افغان جرمن آنلاین

به سایت وزین  پیام وطن

 


November 23rd, 2012


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
بیانات، پیامها و گزارشها